Tientallen jaren geleden werd ik door een fotoclub in het midden van het land gevraagd voor een portfoliobespreking. U kent dat wel, er komt een poppetje, hij of zij gaat vooral veel positieve opbouwende dingen zeggen over foto’s gemaakt door andere fotografen.
Mijn ervaring uit mijn schooltijd was dat docenten je werk soms tot op het bot konden kraken. Echter wel onderbouwd, anders had deze aan mij een lastige gesprekspartner. Natuurlijk deed dat pijn, want je foto’s zijn toch een beetje je kinderen, waar je al je kunnen tot dan toe ingestopt hebt. En dan keurt een docent, al dan niet op basis van goede argumenten, je kinderen af. Het vergt wat oefening voordat je daar tegen opgewassen bent. Eigenlijk voelt het al gauw als een persoonlijke aanval.
Dat is de reden dat ik zelf bij een bespreking altijd vooraf vertel dat ik niet de “fotograaf” bekritiseer, maar de “gemaakte foto” bespreek. Toch maakte ik één keer een uitzondering en dat was deze keer helaas nodig. Bij deze fotoclub was namelijk een fotograaf die opnamen had gemaakt van een te jonge, schaars geklede dame. Ik wist dat hij prachtige opnamen van zeilschepen maakte en ik had gehoopt die te zien. Na aanschouwen van dit half ontblote model stelde ik hem maar één vraag: “Waar zijn je zeilschepen?” Er viel een stilte in de ruimte. Nog voordat de fotograaf me antwoord kon geven, liet ik me ontglippen dat ik nooit meer dit soort respectloze fotografie wilde zien. Oh en dat ik nog steeds nieuwsgierig was naar zijn opnamen van zeilschepen. De man was bestuurslid van de fotoclub. U begrijpt dat ik nooit meer gevraagd ben.
Ik snijd dit onderwerp aan, omdat ik vind dat er heel veel figuren zijn met een camera die vrouwen onder de titel van een ‘glamourshoot’ uit de kleding praten. Heel vaak zijn ze niet eens in staat om een fatsoenlijke, interessante opname van een vrouw te maken met kleding áán. Ik denk dan: wie denken zij dan wel dat ze zijn, om zo respectloos met vrouwen om te gaan. Tot mijn grote verbazing gaan veel cameramerken er in mee, want zij gebruiken regelmatig dit soort foto’s om hun merk aan te prijzen. Wat deze merken niet in de gaten hebben, is dat ze mij niet alleen als fotograaf beledigen, maar ook het prachtige vak beschadigen, dat door dit soort amateurisme wordt beïnvloed.
Nu denkt u misschien dat ik een hekel heb aan glamourfotografie en dat is allerminst zo, mits goed uitgevoerd. Maar als deze term gebruikt wordt om een behoefte te bevredigen over de rug van vrouwen word ik boos. Een advies voor de cameramerken: moedig deze doelgroep niet aan, selecteer liever een mooi zeilschip ter promotie.