Met de term ontmoetingskunst bedoel ik de kunstvorm die de menselijke relaties als uitgangspunt neemt.  Bourriaud (2002) noemt dit Relational Aesthetics. Deze Franse curator en kunstcriticus Bourriaud benadrukt het belang van participatie, dialoog en samenwerking binnen deze kunstwerken. Het kunstwerk als sociale tussenruimte, een mogelijkheid van relationele kunst.

Als kunstenaar ben ik gefascineerd door het zichtbaar worden van een gelaat tijdens een ontmoeting. Door dit fotografisch vast te leggen en terug te geven aan een deelnemer kan de deelnemer in diens kracht gezet worden in de ogen van zichzelf en anderen. Het gehele proces van ontmoeten en de factor tijd – vooral tijdens het selecteren – creëert een acceptatie van de ontmaskering van het gezicht door de wederkerige blik van de ogen (Kilsdonk van, 1989).

Mijn werk ontstaat door een deelname proces, waarvan een ontspannen gesprek, rust en tijd een onderdeel zijn. Deze wederzijdse participatie kan ook resulteren in andere verbeeldingen van dit proces.

Is uw interesse gewekt, ontmoet mij.

Tot ziens, Alex

Bronnen:

• Bourriaud, N. (2002). Relational Aesthetics. Les Presses du réel.
• Kilsdonk van, J. (1989). Delf mijn gezicht op. Kok Agora.